شما مخزن را تقریباً ده سال پیش نوشتید و مدتی بعد از آن نیز به اجرایش در آوردید، اما به نظر می رسد که این نمایش انگار به فضایی که امروز در آن به سر می بریم، شبیه تر است تا آن زمان این سهمیه بندی بنزین میل مضاعف به

گپ و گفتی مکتوب با جلال تهرانی درباره ی اجرای دو دلقک و نصفی» تالار ایرانشهر دی ماه نودوسه یک در دو دلقک و نصفی آدمها با لحنی یکنواخت و عاری از احساسات حرف میزنند؛ دلیل عصبانیت و چند جایی که این لحن رنگ احساس به خود می گیرد، چیست؟

1 فضای این نمایش همچون همانند فضای اکثر نمایشهایتان در بستر القای قدرت هرمی و سلسله مراتبی افراد با المان ظنز شکل میگیرد؛ چه شد که زبان طنز را برای بیان مسائل اجتماعی گزینش کردید ؟ خب این پرسش شما دو بخش دارد در باب بخش اول باید بگویم که

آقای تهرانی شما در مصاحبه تان در مورد تهیه و تولید این پروژه در ده روز صحبت کردید و دلیل آن را مناسبات خوب میان سالن ایرانشهر و مکتب تهران دانستید آیا این مسئله دلیل کافی و مستحکمی برای اجرای یک نمایش خواهد بود؟ خب به نظرم این توضیح لازم

دو دلقک و نصفی آخرین اثر نمایشی جلال تهرانی است؛ نمایشی که در اجرا همچنان مشخصه های کارهای قبلی اش را دارد منتزع از واقعیت است و متکی بر فرم؛ هر چند محتوا نیز در زیر لایه ها مشهود است. رییس در حال کار کردن زیر نور کمرنگ چراغ مطالعه

پاسخهای جلال تهرانی به سوالات مجله همشهری جوان درباره ی تئاتر «دو دلقک و نصفی» اجرای سال ۱۳۹۳ غیر از تئاتر «سیندرلا» که چندتایی بازیگر با سابقه یا شناخته شده داشت شما در اغلب اجراهایتان میل دارید با جوان ها کار کنید چه چیزی در جوانها میبینید که شما را